ใจ กับ กาย เชื่อมกันมากกว่าที่คิด
หลายคนอาจมองว่า ความเจ็บปวดในร่างกายต้องมาจากโรค หรือความผิดปกติทางกายภาพ
แต่จริง ๆ แล้ว ร่างกายเรากับความรู้สึกในใจมัน “คุยกันอยู่ตลอด” เลยล่ะ
ถ้าในใจเรามีอารมณ์ที่เราไม่กล้าเผชิญ เช่น โกรธ เสียใจ เครียด หรือผิดหวัง แล้วเราพยายามเก็บมันไว้เงียบ ๆ
สุดท้าย…ความรู้สึกพวกนั้นอาจ “ไหลทะลัก” ออกมาเป็นอาการปวดหรือเจ็บเรื้อรังในร่างกาย 
อารมณ์ที่ไม่ได้ระบาย ก็เหมือนอ่างที่ล้น
ลองนึกว่าในตัวเรามี “อ่างเก็บอารมณ์” 
ทุกครั้งที่รู้สึกแย่ แล้วไม่พูด ไม่ปล่อย มันจะถูกเก็บไว้ในอ่างนี้
วันไหนที่อ่างล้น ความปวดต่าง ๆ ก็จะเริ่มปรากฏ เช่น ปวดหัว ปวดท้อง ไมเกรน หรืออาการที่หาสาเหตุไม่เจอ
ความเครียดในยุคนี้ ไม่ได้มาจากเสือ แต่จากชีวิตจริง
เมื่อก่อนคนเรากลัวสัตว์ร้าย ปัจจุบัน…สัตว์ร้ายแปลงร่างเป็น
ความเครียดเรื่องเรียน 
ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน 
ความกดดันในโซเชียล 
ความรู้สึกว่าตัวเองไม่พอ 
ทุกอย่างนี้ทำให้สมองเราเข้าสู่โหมดเครียดเหมือนกำลังหนีภัย ทั้งที่จริง ๆ ไม่มีอะไรไล่ล่าเราอยู่เลย
ผลลัพธ์คือ…ร่างกายเหนื่อย ใจตึง และโรคต่าง ๆ ก็ถามหาจนได้
วิธีช่วยตัวเองง่าย ๆ: เขียนมันออกมา
หนึ่งในวิธีง่าย ๆ ที่ช่วยให้เรารู้ทันอารมณ์ และปลดปล่อยมันออกมา คือ การเขียนระบายความรู้สึกแบบตรง ๆ
ไม่ต้องสวย ไม่ต้องกลัวผิด แค่เขียนจากใจจริง
ขั้นตอนมีประมาณนี้ 
แบ่งสิ่งที่ทำให้เครียดเป็น 3 หมวด – เรื่องในวัยเด็ก / เรื่องในชีวิตประจำวัน / เรื่องเกี่ยวกับตัวเอง
เลือกมา 1 เรื่อง แล้วเขียนทุกอย่างที่รู้สึกลงไป (ประมาณ 20 นาที)
พอเขียนเสร็จ ให้หลับตานั่งเงียบ ๆ ประมาณ 10 นาที 
จากนั้นก็ ทิ้งสิ่งที่เขียนไป เพื่อสื่อว่าเราไม่เก็บมันไว้อีกต่อไป
ทำแบบนี้วันละ 30 นาที ติดต่อกัน 28 วัน 
ร่างกายจะเริ่มตอบสนอง…เมื่อใจเริ่มปล่อยวาง
เมื่อเราปล่อยให้ความรู้สึกได้ไหลออกมาบ้าง
ร่างกายจะเริ่มปรับตัว อาการปวดอาจลดลง หรือเปลี่ยนตำแหน่งไปเรื่อย ๆ ซึ่งไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แต่คือการ “เคลียร์ระบบ” ภายในของเรา
สรุปง่าย ๆ
ใจที่เจ็บ อาจทำให้กายปวด
การปล่อยอารมณ์ออกมาอย่างปลอดภัย = วิธีเยียวยาที่นุ่มนวล
แค่เรายอมฟังใจตัวเองมากขึ้น ก็อาจเปลี่ยนแปลงอะไรในร่างกายได้มากกว่าที่คิด
ไม่ต้องเป็นคนแข็งแกร่งตลอดเวลาก็ได้นะ 
บางทีการ “เขียนเพื่อเข้าใจตัวเอง” ก็เป็นการดูแลตัวเองแบบที่อบอุ่นที่สุดเลยล่ะ
ลองเริ่มเขียนวันนี้ แล้วดูว่าร่างกายคุณตอบสนองยังไงบ้างก็ได้นะ
